فلسفه ملاصدرا
سید علی اکبر هاشمی کرویی؛ احمد واعظی
چکیده
براهدف اصلی از نگارش این مقاله پاسخ به پرسشهای بنیادین عدالت پژوهی مطرح در حوزۀ فلسفه سیاسی بود. برای دست یابی به این هدف، ابتدا با بررسی دقیق آثار صدرا دیدگاههای او در باب عدالت اجتماعی استخراج شد، سپس تلاش گردید پاسخهای صریح ایشان به این پرسشها استنطاق شود. بر این اساس یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که: 1. از منظر وی سه مبنا برای ...
بیشتر
براهدف اصلی از نگارش این مقاله پاسخ به پرسشهای بنیادین عدالت پژوهی مطرح در حوزۀ فلسفه سیاسی بود. برای دست یابی به این هدف، ابتدا با بررسی دقیق آثار صدرا دیدگاههای او در باب عدالت اجتماعی استخراج شد، سپس تلاش گردید پاسخهای صریح ایشان به این پرسشها استنطاق شود. بر این اساس یافتههای پژوهش حاکی از آن بود که: 1. از منظر وی سه مبنا برای نظریۀ عدالت مطرح است (ماهیت ذات بشر، چگونگی رابطۀ انسانها با یکدیگر در وضعیت فرضی پیشااجتماع و رابطۀ ذات انسان با چگونگی شکلگیری جامعه توسط وی)؛ 2. عدالت هدف غایی و فضیلت حقیقی نیست؛ 3. شریعت منبع دستیابی به محتوای عدالت است؛ 4. عدالت اجتماعی امری قراردادی است؛ و نهایتاً این که 5. امکان استقرار عدالت در جامعه تنها از طریق تلاش ممکن است. از نتایج استقرار عدالت در جامعه حاکمیت عقلانیت است و جامعه بدون عدالت بستری مناسب برای زندگی سعادتمندانه نیست. نکته مهم آن که بسیاری از پرسشهای بنیادین فلسفۀ سیاسی در باب عدالت در آثار صدرا بیپاسخ میمانند.